ورود به عرصه تلویزیون و سینما از طریق تئاتر کار سختی است، اما سخت‌تر از آن کسب محبوبیت است، که بازیگران تئاتری کمی توانسته‌اند این اتفاق را رقم بزنند از جمله بهنام تشکر که پس از سال‌ها حضور در تئاتر، وارد تلویزیون شد و توانست به محبوبیت خوبی در میان مردم دست پیدا کند.
بهنام تشکر با «ساختمان پزشکان» به تلویزیون معرفی شد و همان سریال سکوی پرشی شد که در آثار دیگری چون، «دزد و پلیس»، «پادری»، «دودکش» و همچنین کارهای سینمایی بازی کند و یکی از چهره‌های جدید سینما و تلویزیون شود.
شبکه آی‌فیلم به بهانه پخش مجموعه تلویزیونی طنز «دزد و پلیس» به سراغ این هنرمند رفته و با وی به گفت‌وگو پرداخته است که خواندن آن در ادامه خالی از لطف نیست:
آقای تشکر، شما پیش از ورود به تلویزیون در تئاتر کار کردید و تقریبا تجربه‌ای در تلویزیون و سینما نداشتید. آن موقع فکر نمی‌کردید که ورود به تلویزیون کمی سخت است و شاید موفق نشوید؟
فکر می‌کنم اکثر تئاتری‌ها که سمت تلویزیون می‌آیند، کسانی‌اند که در تلویزیون و سینما موفق هستند. سال 74 و 75 بود که الفبای تئاتر را شروع کردم و البته هنوز در الفبای تئاتر هستم. 16 سال است که کار تئاتر می‌کنم، از سال 87 بود که به تلویزیون آمدم ولی قبلش هم یکی دوتا کار سینمایی و تلویزیونی داشتم ولی کارهای کوچیک بود. منتها آنقدر علاقه‌ام به کار تئاتر زیاد بود که کمتر به تلویزیون می‌آمدم، البته الان هم علاقه ام به تئاتر بیشتر است. تقریبا اولین کار جدی‌ام سریال طنز «ساختمان پزشکان» بود.
راستش را بخواهید من از سن کم وارد تئاتر شدم و قفط تئاتر کار کردم و همش تمرین کردم و اصلا توقع این را نداشتم که وارد تلویزون بشوم و مردم حتی من را تماشا کنند. من کار ساختمان پزشکان را به خاطر یادگیری قبول کردم و هر چی بلد بودم را در آن کار رو کردم.
شما با سریال «ساختمان پزشکان» اولین کار تلویزیونی خود را تجربه کردید. همان ابتدا که این کار را به شما پیشنهاد دادند، به قول معروف استرس و یا ترس خاصی نداشتید؟
اوایل این ترس و استرس را داشتم، با این که "مهراب قاسم خانی" و "پیمان قاسم خانی" این متن‌ها را می‌نوشتند، اما باز هم ترس داشتم، قاسم خانی‌ها در ایران تقریبا می‌شود گفت که خیلی خوب هستند، اوایل کار، ترس داشتم ولی وقتی وارد کار شدم با سروش صحت عزیز و با دوستان بازیگر به تعامل رسیدم و کار، خیلی هم برای من لذت بخش شد و یکی از کارهایی بود که همیشه به یادم خواهد بود و خواهد ماند و فکر می‌کنم هنوز هم که در بعضی کانال‌ها که پخش می‌شود مردم آن را دوست دارند.
شما چندین کار با آقای «سروش صحت» همکاری کردید. کار با ایشان چطور بود؟
راستش سروش صحت را از قبل «ساختمان پزشکان» می‌شناسم ما یه فیلم سینمایی از قبل بازی کردیم. قبل از ساختمان پزشکان با هم همکاری کردیم و با هم صحبت می‌کردم. واقعیت این است که از کار با سروش صحت نمی‌ترسیدم، دو سه تا نکته بود که من ایمن می‌شدم از کار با سروش صحت. این که متن خیلی خوبی داشت و هر اپیزود خیلی خوب بود و روی آن فکر شده بود، بعد از آن هم کارگردانی سروش صحت عالی است و سروش صحت خیلی هنرمند نجیب و خیلی انسان باسوادی است و طنز را خوب میشناسد. همچنین وی اندازه طنز را میشناسد و شناختن اندازه طنز یکی از نقاط قوتی بود که کار با سروش صحت را ایمن می‌کرد.
شما بعد از ساختمان پزشکان با جناب آقای «هومن برق‌نورد» خیلی بازی کردید و تقریبا تبدیل به یک زوج هنری شدید. این اتفاق را چطور می‌بینید و همکاری با آقای برق‌نورد چطور است؟
ما در «ساختمان پزشکان» هم در «دزد و پلیس» در اکثر سکانس‌هایی که با هومن برق‌نورد بازی داشتیم، بار کمدی بیشتر با هومن بود و در آن سکانس‌ها نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم و می‌خندیدم. گاهی اوقات 15 تا برداشت داشتیم تا یک سکانس را بگیریم. بار نمکی کارهایی که با هومن برق‌نورد بازی می‌کنم بر دوش هومن برق نورد است. من با هومن برق نورد قبل از ساختمان پزشکان فقط سلام داشتیم و کارمان بعد از ساختمان پزشکان با یکدیگر گرفت. هومن برق نورد سال ها قبل از من وارد تلویزیون شد و کار ساختمان پزشکانش را خیلی خوب بازی کرد. من در برابر هومن برق نورد با خیال راحت بازی کردم و سر ساختمان پزشکان منت بر سر من گذاشت.
یک سال بعد از سریال «ساختمان پزشکان» شما با همان بازیگران مثل آقای برق نورد و خانم شقایق دهقان، سریال «دزد و پلیس» را بازی کردید. بازی در این کار به دلیل شباهت بازیگران و نزدیکی با کار قبلی، ریسک داشت.
بله. اما گروه ما به خصوص هومن برق نورد و شقایق دهقان که سکانس‌های بیشتری را باهم داشتیم، بازی‌های هم را شناخته بودیم و با یکدیگر به تعامل خوبی رسیده بودیم. سریال «دزد و پلیس» به هیچ وجه شبیه «ساختمان پزشکان» نیست و هیچ وقت ناصر در دزد و پلیس تداعی کننده دکتر نیما در ساختمان پزشکان نبود.
کمی از حال و هوای تئاتر برای ما بگویید و درباره این سوال جواب بدهید که شما موافق حضور ستارگان سینما در تئاتر هستید یا نه؟
الان حال تئاتر خوب نیست. دوران طلایی تئاتر دهه 70 بود . تئاتر خیلی افول کرده است. این نه به خاطر بازیگران و نه متن است بلکه شاید به خاطر سیاست‌هایی است که در تئاتر وجود دارد. و حال تئاتر ما خوب نیست.
من فکر می‌کنم که سر این قضیه خیلی صحبت شده است و یک سری تئاتری‌ها خیلی مخالفن که دوستانی که استار سینماها هستند بیایند تئاتر بازی کنند، ولی من موافقم ، همانطور که ما تئاتری ها وارد تلویزیون و سینما می‌شویم آن‌ها هم وارد تئاتر می‌شوند. زیرا تئاتر برای قشر خاصی نیست بلکه برای همه است، تئاتر و سینما ارث پدری هیچ کس نیست و خیلی خوب است که این دو تا هنر که زیاد هم وسیع نیستند با یکدیگر همکاری کنند و چه خوب است که مردم کسی را که در سینما دوست دارند از نزدیک ببینند. حتی به بهانه این که بلیط بخرند و بازیگر مورد علاقه‌شان را در تئاتر ببینیند.
به نظرمن بهترین جایی که مردم بازیگر مورد علاقه خود را می‌توانند ببینند همین تئاتر است و این را بگویم، خیلی ها هم از سینما آمدن که موفق بودن و خیلی‌ها هم ناموفق. تئاتر با کسی شوخی ندارد.
به عنوان سوال آخر الان مشغول چه کاری هستید؟
این روزها من مشغول تئاتری به نام «عاقبت عشاق سینه چاک» هستم که خودم این کار رو کارگردانی کردم و در آن هم بازی می‌کنم که در تماشاخانه پالیز به روی صحنه می‌رود. همچنین فیلم سینمایی «جشن دلتنگی» را دارم که کار خوبی شده و امیدوارم به جشنواره فجر برسد و یک سریال مناسبتی به نام «رنج پنهان» هم بازی کردم که نقشی متفاوت داشتم.
*مصاحبه‌کننده: هانیه خاوری برای وبسایت آی‌فیلم (آذر ۱۳۹۶)
من کارای تئاتر بهنام تشکر رو دیدم. تو تئاتر خیلی قوی تر و بهتره.
باسلام